roztaczać
roztacza|ć1. распаўсюджваць; пашыраць;
2. распускаць; раскрываць; разгортваць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
roztaczać
roztacza|ć1. распаўсюджваць; пашыраць;
2. распускаць; раскрываць; разгортваць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Rad
1) ко́ла;
únter die Räder kómmen* тра́піць пад ко́лы
2) веласіпе́д, ро́вар;
~ fáhren* е́здзіць на веласіпе́дзе;
~ schlágen* куля́цца, хадзі́ць ко́лам;
ihm fehlt ein ~ разм. у яго́ не ўсё з галаво́й;
der Pfau schlägt ein ~
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
хвост
1. Schwanz
падця́ць хвост den Schwanz éinziehen
матля́ць [круці́ць] хвасто́м mit dem Schwanz wédeln; schwänzeln
2. (канцавая частка) Schwanz
хвост каме́ты Kométenschweif
3.
4. (нязданы іспыт, нявыкананая работа
пле́сціся [цягну́цца] ў хвасце́ zurückbleiben
вісе́ць на хвасце́ (у каго
наступі́ць на хвост каму
паказа́ць хвост
галаву́ вы́цягнуў - хвост угру́з
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)