pack​1 [pæk] n.

1. паку́нак, пак, цюк

2. па́чак;

a pack of cigarettes па́чак цыгарэ́т

3. BrE кало́да (карт)

4. ку́чка, гру́па, набо́р (часта ў адмоўным сэнсе);

a pack of lies суцэ́льная хлусня́

5. згра́я; ба́нда;

a pack of wolves во́ўчая згра́я;

a pack of thieves ша́йка зладзе́яў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

packet [ˈpækɪt] n.

1. звя́зак, звя́зка, па́чак; невялі́кі паке́цік;

a packet of books звя́зак кніг;

a packet of cigarettes па́чак цыгарэ́т;

a packet of sweets паке́цік (мяшо́чак) цуке́рак

2. BrE, infml ку́ча гро́шай;

That house cost me a packet. Той дом уляцеў мне ў капеечку.

3. comput. блок, паке́т да́ных

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

коробо́к м.

1. (лукошко) каро́бачка, -кі ж.; ко́шык, -ка м.;

2. см. коро́бочка;

коробо́к спи́чек па́чак запа́лак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кі́па, ‑ы, ж.

1. Вязка, пачак якіх‑н. прадметаў, складзеных адзін на другі; стос. Кіпа газет. Кіпа пісем.

2. Вялікая ўпаковачная мера тэкстыльнай сыравіны (бавоўны, лёну і інш.). Кіпа пянькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fascykuł, ~u

м. пачак (скрутак, жмут) папер (дакументаў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Scháchtel

f -, -n скры́нка, кардо́нка, па́чак

◊ álte ~ — разм. стара́я карга́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

патрактава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.

Абл. Пачаставаць. Матушка ўстала, узяла папяросы, сама закурыла і гасцей патрактавала. Колас. Пэтэрле выняў з кішэні штаноў пачак цыгарэт, патрактаваў Венігера, і, пстрыкнуўшы запальнічкамі, абодва закурылі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Капу́ша ’звязка лістоў тытуню’ (хойн. Мат. Гом.). Да папуша < папужа ’скрутак лісця’. Балтызм. Параўн. літ. papūža ’пачак, стос’ (Грынавецкене. Сл. паўн.-зах., 3, 405). Не выключана кантамінацыя з рус. пампу́ша ’тс’ (гл. Фасмер, 3, 195).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kilowy

kilow|y

кілаграмовы;

~a paczka — кілаграмовы пачак (пакунак)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ánreißen

* vt

1) надрыва́ць (канверт, пачак і г.д.)

2) тэх. размяча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)