фарса́ж, ‑у, м.

Спец. Паскарэнне, узмацненне якога‑н. працэсу. Фарсаж рухавіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убыстре́ние паскарэ́нне, -ння ср., паско́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускоре́ние в разн. знач. паскарэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

quickening [ˈkwɪkənɪŋ] n.

1. ажыўле́нне, абнаўле́нне прыро́ды

2. паскарэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тахікарды́я, ‑і, ж.

Значнае паскарэнне работы сэрца, абумоўленае рознымі фізіялагічнымі і паталагічнымі ўплывамі.

[Ад грэч. tachýs — хуткі, скоры і kardía — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каса́тельный мат., физ. даты́чны;

каса́тельное ускоре́ние даты́чнае паскарэ́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Beschléunigung

f -, -en паскарэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыскарэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыскорваць — прыскорыць і прыскорвацца — прыскорыцца.

2. Тое, што і паскарэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́на, ‑ы, ж.

Адзінка вымярэння сілы ў механіцы, роўная сіле, якая надае масе ў 1 г паскарэнне 1 см/сек².

[Ад грэч. dynamis — сіла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Akzeleratión

f -, -en паскарэ́нне, паско́ранасць; акселера́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)