падзе́нне, -я, н.

1. гл. па́даць і пасці.

2. Маральнае разлажэнне, упадак, парушэнне ўсіх маральных асноў.

Дайсці да поўнага падзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хуліга́нства, -а, н.

Грубае парушэнне правіл грамадскага парадку; паводзіны, у якіх заключаецца непавага да грамадства, да чалавека.

Пакараць за х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

правапарушэ́нне, ‑я, н.

Парушэнне права, законаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзарганіза́цыя, -і, ж.

Парушэнне парадку, дысцыпліны, звычайнай дзейнасці ў якой-н. справе, рабоце і пад.

Д. вытворчасці.

|| прым. дэзарганізацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самаўпра́ўства, -а, н.

Парушэнне кім-н. законнага парадку пры вырашэнні якіх-н. спраў; незаконнае, самачыннае ажыццяўленне чаго-н.

Гэта нечуванае с.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асіметры́я, ‑і, ж.

Адсутнасць або парушэнне сіметрыі.

[Ад грэч. asymmetria — несуразмернасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клятвапарушэ́нне, ‑я, н.

Кніжн. Парушэнне дадзенай клятвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

perversion [pəˈvɜ:ʃn] n. скажэ́нне, парушэ́нне, перакру́чванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

naruszenie

н. парушэнне;

naruszenie przepisów — парушэнне правіл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

штрафні́к, ‑а, м.

Разм.

1. Ваеннаслужачы, накіраваны за парушэнне воінскай дысцыпліны ў штрафную часць.

2. У спорце — ігрок, часова пазбаўлены ўдзелу ў гульні за парушэнне правіл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)