ма́рсавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да марса. Марсавы парус.
марсавы́, ‑о́га, м.
Матрос, які нясе вахту на марсе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́тразь, ‑я, м.
Паэт. Парус. Нахіліўся ветразь, Човен хвалі рэжа. Пушча. Мірна на тонях, нібыта лілея, ветразь рыбацкі далёка бялее. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́сель, ‑я, м.
У марской справе — парус, які паднімаецца пры слабым ветры ў дапамогу асноўным прамым парусам для павелічэння іх плошчы.
[Гал. lijzeil.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ве́тразь (паэт.) ’парус’ (КТС, У. Дубоўка; БРС). Новаўтварэнне ад ве́цер (гл.) і непрадуктыўнага суфікса ‑азь. Сюды ж прым. ветразевы (КТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жаґляваць ’веяць (пра вецер)’ (Сцяц.). Выбухное ґ і месца пашырэння (гродз.) указваюць на польск. крыніцу: żaglować ’узнасіцца ў паветра (аб птушцы, планеры)’, з далейшым пашырэннем значэння. Польск. форма звязана з żeglować ’кіраваць суднам, асабліва парусным’ (> ст.-бел. жекглевати, жеглевати, жаклевати, жеклевати ’тс’ (Булыка, Запазыч., 113), żagiel ’парус’ (> ст.-бел. жагель, жакгель ’тс’ (Булыка, Запазыч., 112) < ням. Segel ’парус’ (Брукнер, 660–661).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наду́ться
1. надзьму́цца, мног. панадзіма́цца; (о парусе и т. п. — ещё) напя́цца;
па́рус наду́лся па́рус надзьму́ўся (напя́ўся);
2. перен., разг. надзьму́цца, мног. панадзіма́цца; насу́піцца, мног. панасу́плівацца;
3. (напиться) прост. нажлу́кціцца, нажлу́ктацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бра́мсель
(гал. bramzeil)
парус трэцяга яруса паруснага судна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
біза́нь
(гал. bezaan)
ніжні косы парус на бізань-мачце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вялі́гер
(ад лац. velum = парус + gero = нясу)
лічынка малюскаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
грот2
(гал. groot = вялікі)
ніжні парус на грот-мачце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)