расі́йскі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да Расіі, расіян, звязаны з імі.

Расійская Федэрацыя.

Р. парламент.

2. Тое, што і рускі (уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́ртынг м. (парламент в Норвегии) сто́ртинг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́лькецінг, ‑а, м.

Аднапалатны парламент у Даніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́ртинг (парламент в Норвегии) сто́ртынг, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэйхста́г, -а, м.

У Германіі да 1945 г.: назва парламента, а таксама будынак, у якім засядаў гэты парламент.

Член рэйхстага.

Узняць савецкі сцяг над рэйхстагам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

parlament, ~u

м. парламент;

parlament dwuizbowy — двухпалатны парламент;

kandydować do ~u — балаціравацца ў парламент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рыгсда́г, ‑а, м.

Гіст. Дацкі парламент (да 1953 г.).

[Дацк. Rigsdag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картэ́сы, -саў уст., ед. нет (парламент) корте́сы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двухпала́тны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з дзвюх заканадаўчых палат. Двухпалатны парламент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bicameral [ˌbaɪˈkæmərəl] adj. двухпала́тны (парламент)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)