чы́н

‘парадак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чы́н
Р. чы́ну
Д. чы́ну
В. чы́н
Т. чы́нам
М. чы́не

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пара́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пара́дка пара́дкі
Р. пара́дкі пара́дак
Д. пара́дцы пара́дкам
В. пара́дку пара́дкі
Т. пара́дкай
пара́дкаю		 пара́дкамі
М. пара́дцы пара́дках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дысцыплі́на

‘парадак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дысцыплі́на дысцыплі́ны
Р. дысцыплі́ны дысцыплі́н
Д. дысцыплі́не дысцыплі́нам
В. дысцыплі́ну дысцыплі́ны
Т. дысцыплі́най
дысцыплі́наю		 дысцыплі́намі
М. дысцыплі́не дысцыплі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; зак., што і без дап.

Прыводзіць у парадак што-н.; наводзіць парадак дзе-н.

П. рэчы.

|| зак. спара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бясчы́нстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

Сваволіць, буяніць, парушаць парадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правапара́дак, -дку, м. (кніжн.).

Парадак грамадскіх адносін, замацаваны прававымі нормамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастоланасле́ддзе, -я, н. (кніжн.).

Парадак атрымання ў спадчыну прастола, улады манарха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агульнапрыня́ты, -ая, -ае.

Звычайны, прыняты ўсімі і які прымяняецца ўсімі.

А. парадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убра́ны, -ая, -ае.

Прыведзены ў парадак; упрыгожаны.

Убраная хата.

|| наз. убра́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́ва

‘мэбля; падземная горная вырабатка; вялікі аднаслойны масіў чаго-н.; баявы парадак конніцы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́ва ла́вы
Р. ла́вы ла́ў
Д. ла́ве ла́вам
В. ла́ву ла́вы
Т. ла́вай
ла́ваю		 ла́вамі
М. ла́ве ла́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)