абсе́нт

(фр. absinthe = палын)

спіртны напітак, горкая настойка на палыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гірса́, ‑ы, ж.

Пустазелле сямейства злакавых. Сягоння не пазнаць Былых палос, разор, Дзе толькі рос палын Ды горкі хлеб з гірсою. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wormwood [ˈwɜ:mwʊd] n. палы́н;

wormwood wine палыно́ўка;

The thought was wormwood to him. Яму было горка ад гэтай думкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sagebrush [ˈseɪdʒˌbrʌʃ] n. bot. палы́н;

the Sagebrush State Палыно́вы штат (жартоўная назва штата Невада);

Sagebrush States шта́ты раёна Скалі́стых гор

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

забулды́га, ‑і, м.

Пагард. Пра гуляку, распусніка. Сяміздраў разумеў, што нездарма сюды з’явіўся і гэты забулдыга Палын, які працаваў цяпер перакладчыкам у слуцкага гебітс-камісара. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́рмут

(ням. Wennut = літар. палын)

алкагольны напітак, прыгатаваны з вінаграднага віна і настою траў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чартапало́х, ‑у, М ‑лосе, м.

Двух- або шматгадовая расліна сямейства складанакветных, калючае пустазелле з перыстарассечаным лісцем і пурпуровымі кветкамі. Каля паркана, якім быў адгароджаны касцёл, рос чартапалох і палын. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wrmut

m -(e)s, -s

1) палы́н

2) ве́рмут (віно)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

палыно́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да палыну. Палыновы пах. □ Вецер варушыў палын на схілах замчышча. Лісце паварочвалася то адным, то другім бокам, і ад гэтага палыновыя купінкі хутка мянялі колер. Савіцкі. // Які зарос палыном. Палыновы стэп. // перан. Горкі, як палын. Гэта праўнукі тых, што хадзілі сюды басанож, з палыновай горыччу ў сэрцы. Брыль.

2. Зроблены з палыну. Палыновым венікам.. [Акуліна] змяла з падлогі склычаныя недакуркі. Вітка. // Настоены на палыне. Палыновая настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Астраго́н ’расліна Artemisia dracunculus L.; палын-эстрагон’. Пачатковы ненаціскны галосны вымаўляўся як ‑а, што вяло да народнаэтымалагічнай сувязі з востры. На самой справе эстрагон з французскай праз рускую (дзе фіксуецца з; 1864) ці польскую; франц. estragon ’тс’ з 1564 < арабск. Паколькі з эстрагону рабілі воцат, гэта назва была перанесена і на воцат, які народнаэтымалагічна звязваўся з якасцю ’востры’: у Насовіча острого́нъ ’моцны вінны воцат’. Народнаэтымалагічнае асэнсаванне эстрагону адзначана і ва ўкр. острогінпалын-эстрагон’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)