fervent

[ˈfɜ:rvənt]

adj.

1) па́лкі (пачуцьцё), палымя́ны, шчы́ры

2) гара́чы, распа́лены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ardent [ˈɑ:dnt] adj. па́лкі; гара́чы; палымя́ны;

an ardent desire гара́чае жада́нне;

an ardent lover па́лкі палюбо́ўнік;

an ardent supporter заўзя́ты прыхі́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імпэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Хуткі, імклівы, парывісты. Імпэтны рух. □ Гэта быў дужа імпэтны скачок, Іван не ўстаяў на нагах, пісталет выпаў, і яны абое, чалавек і сабака, пакаціліся па зямлі. Быкаў. // перан. Палымяны, гарачы. Імпэтны настрой. Імпэтны працаўнік. Імпэтная маладосць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fiery [ˈfaɪəri] adj.

1. во́гненны, агнявы́

2. палымя́ны, па́лкі;

a fiery speech палымя́ная прамо́ва

3. запа́льчывы;

a fiery temper запа́льчывы, гара́чы хара́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́гненны

1. féurig, flámmend; Féuer-, Glut-;

2. (пра колер) féuerrot;

3. перан. (палымяны) féurig, flámmend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flámmend

a палымя́ны

~en Protést erhében* — го́рача пратэстава́ць

~e Begéisterung — вялі́кае натхне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

агні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які свеціцца, як агонь. Агністая чырвань на ўсходзе Адсвечвае, грае пажарам. Колас. Лес зашумеў мацней, захістаўся. Збоку бліснула яркая агністая паласа. Якімовіч. // Падобны колерам да агню; які адлівае фарбамі агню. З табою, клён, я разважаю. З тваёй агністай галавой. Броўка. // Пякучы, гарачы, як агонь. Усё дзіка, пустынна імшыцца, Агністая спёка стаіць. Багдановіч.

2. Палымяны, бліскучы, які ззяе ад узрушэння і пачуцця (пра вочы, позірк). Цёмны сад-вінаград, Цвет бяленькі вішнёвы, — І агністы пагляд, І гарачыя словы. Багдановіч. // перан. Палымяны, страсны. Любіў жыццё, свабоду я Душой сваёй агністай... Броўка. // Натхняльны, страсны. Сотні тысяч галодных Узнімаюць, як сцяг, Два агністыя словы: — Мір і хлеб! Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schwúngvoll

a

1) палымя́ны, па́лкі, жва́вы, натхнёны

2) бо́йкі (пра гандаль)

3) разма́шысты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пламене́ющий

1. прич. які́ (што) палымне́е; які́ (што) гары́ць; які́ (што) пала́е; см. пламене́ть;

2. прил. палымне́ючы; (огненный) агні́сты; (пламенный) палымя́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

aflame

[əˈfleɪm]

adv., adj.

1) у по́лымі, у агні́

2) Figur. палымя́ны

to be aflame with eagerness — гарэ́ць ад нецярплі́васьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)