кліе́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны наведвальнік, пакупнік або заказчык.

Надзейны к. фірмы.

2. Асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса, крэдытнай установы і пад.

К. банка.

|| ж. кліе́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кліе́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Éinkäufer

m -s, - пакупні́к, заку́пшчык; ску́пшчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

buyer [ˈbaɪə] n. пакупні́к

♦

a buyer’s market кан’юнкту́ра ры́нку, выго́дная для пакупніка́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shopper

[ˈʃɑ:pər]

n.

пакупні́к -а m., пакупні́ца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

purchaser

[ˈpɜ:rtʃəsər]

n.

пакупні́к -а m., паку́пніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пакупе́ц, ‑пца, м.

Разм. Тое, што і пакупнік. Коні тупаюць памалу і як бы прыслухоўваюцца да гутарак гаспадароў з пакупцамі. Бядуля. Здзівіўся дужа дзед, калі пакупец пачаў адлічваць яму грошы папяровымі маркамі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэтэндэ́нт м. Bewérber m -s, -, Ánwärter m -s, -; Reflektánt m -en, -en (пакупнік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ábnehmer

m -s, -

1) пакупні́к, зака́зчык, кліе́нт

2) прыёмшчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кампрадо́р

(ісп. comprador = пакупнік)

туземны купец, пасрэднік паміж іншаземным капіталам і ўнутраным рынкам у некаторых залежных краінах Усходу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

bidder

[ˈbɪdər]

n.

асо́ба, яка́я прапану́е цэ́ны на ліцыта́цыі, паку́пнік на ліцыта́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)