ostensible

[ɑ:sˈtensəbəl]

adj.

1) паказны́, удава́ны, прытво́рны

2) відаво́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ostentacyjny

1. паказны;

2. дэманстратыўны; дэманстрацыйны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

popisowy

паказны; які карыстаецца вялікім поспехам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sporty [ˈspɔ:ti] adj. infml

1. спарты́ўны

2. ліхі́, уда́лы, заліхва́цкі

3. паказны́, кі́дкі;

sporty clothes франтава́тае адзе́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ви́димый

1. (ощутимый глазом) ба́чны;

2. (заметный для всех) прыме́тны, разг. прыкме́тны; (явный) я́ўны; (очевидный) відаво́чны;

ви́димый результа́т прыме́тны (відаво́чны) вы́нік;

3. (кажущийся, внешний) зне́шні, уя́ўны; (показной) паказны́;

его́ успе́х то́лько ви́димый яго́ по́спех то́лькі зне́шні (паказны́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stag(e)y [ˈsteɪdʒi] adj. тэатра́льны, сцэні́чны; паказны́, афектава́ны;

The room was decorated with stagy opulence. Пакой быў убраны з вялікай паказухаю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pokazowy

pokazow|y

паказны; паказальны;

lekcja ~a — адкрыты ўрок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэкараты́уны

(фр. décoratif, ад лац. decorare = упрыгожваць)

1) эфектны, маляўнічы, прызначаны для ўпрыгожвання (напр. д-ыя расліны, д-ае афармленне);

2) перан. ненатуральны, штучны; паказны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

во́нкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Знешні, знадворны. Вонкавы выгляд. Вонкавая паверхня. □ [Васіля і Галю] радніла не толькі вонкавае падабенства, але і характары. Няхай. Аглядчыкі пойдуць паўз вагоны; яны будуць аглядаць вонкавыя часткі, а ён.. павінен старанна агледзець тое, што схавана ад вока. Васілёнак.

2. перан. Паказны, напускны; не глыбокі, павярхоўны. Пафас гэтых.. вершаў вонкавы, імітацыйны, у ім няма глыбіні. Бярозкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blatant [ˈbleɪtnt] adj.

1. страшэ́нны, абура́льны;

It was a blatant lie. Гэта была абуральная хлусня.

2. крыклі́вы, вульга́рны; разлі́чаны на эфе́кт, паказны́, зро́блены напака́з;

blatant courage хра́брасць напака́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)