пазнава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пазнаваць — пазнаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазна́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пазнаць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cultivate the acquaintance of someone

стара́цца пазна́ць каго́сь до́бра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

see the light

уба́чыць сьвятло́

а) нарадзі́цца

б) зразуме́ць, пазна́ць, усьведамі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

make the acquaintance of

пазнаёміцца з кім-чым; пазна́ць каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чапурны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Прыбраны, прыхарошаны. Людзі бачаць, не дурныя, Цешчамаці! Ходзяць дзеўкі чапурныя — Не пазнаць іх. Дзяргай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пахожа ’паводзіны’ (Мал.). Рэгіяналізм. З ⁺po‑xod‑ja < прасл. xodja ’ход, хадзьба’. Да хадзіць (гл.). Магчыма, да слова похожа адносіцца меркаванне пра тое, што паводле хады чалавека можна пазнаць ягоны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пачы́м нареч., разг. (по какой цене) почём;

◊ пазна́ць, п. фунт лі́ха — узна́ть, почём фунт ли́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невыпадко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбыўся, узнік наўмысна. Слоў Ігнась не разумее, але па галасах можна пазнаць, што .. [сварка] ўпартая і невыпадковая. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гірса́, ‑ы, ж.

Пустазелле сямейства злакавых. Сягоння не пазнаць Былых палос, разор, Дзе толькі рос палын Ды горкі хлеб з гірсою. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)