радзі́ма, -ы, ж.

1. Бацькаўшчына, родная краіна.

Абарона Радзімы.

2. Месца нараджэння, узнікнення, паходжання каго-, чаго-н.

Паехаць на сваю радзіму.

Радзіму, як і маці, не выбіраюць (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ру́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; незак.

1. Клапаціцца, непакоіцца пра каго-, што-н.

Р. пра сям’ю.

2. безас. Хацецца.

Мне ўсё рупіцца паехаць туды.

|| зак. пару́піцца, -плюся, -пішся, -піцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wyruszyć

зак. адправіцца; выправіцца; паехаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наме́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. з інф. Займець намер што-н. зрабіць.

Н. паехаць на экскурсію.

2. Нацэліцца, замахнуцца.

Н. сякерай для ўдару.

|| незак. наме́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

накірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак.

Пайсці, паехаць куды-н., да каго-, чаго-н., рушыць у якім-н. кірунку.

Н. ў горад.

Н. ў лес.

|| незак. накіро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

потруси́ть​I сов., разг. (побежать, поехать трусцой) пабе́гчы, пае́хаць трушко́м (тру́хам); патру́хаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ночно́е ср., сущ. начле́г, -гу м.;

пое́хать в ночно́е пае́хаць на начле́г;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

excursion [ɪkˈskɜ:ʃn] n.

1. экску́рсія; вандро́ўка;

go on an excursion пае́хаць/пайсці́ на экску́рсію

2. э́кскурс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адпра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца; зак.

Паехаць, пайсці, накіравацца ў дарогу.

А. ў падарожжа.

Цягнік адправіўся ў чатыры гадзіны.

◊

Адправіцца да святых на чай — памерці.

|| незак. адпраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. адпраўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адпрасі́цца, -рашу́ся, -ро́сішся, -ро́сіцца; зак.

Папрасіць дазволу пайсці або паехаць куды-н., не ўдзельнічаць у чым-н.

А. з работы.

Ад смерці не адкупішся і не адпросішся (прыказка).

|| незак. адпро́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)