падчэ́плены

1. в разн. знач. подце́пленный;

2. подде́тый;

1, 2 см. падчапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкалупну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Разм.

1. Калупнуўшы, падчапіць, прыпадняць. Падкалупнуць кнопку. Падкалупнуць штыком.

2. Аднакр. да падкалупіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчэ́пліваць несов.

1. в разн. знач. подцепля́ть;

2. (задевая, поднимать вверх) поддева́ть;

1, 2 см. падчапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kápern

1.

vt захо́пліваць (карабель); разм. падчапі́ць

2.

vi займа́цца піра́цтвам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wégfischen

vt (D) разм. падчапі́ць, урва́ць (што-н., у каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паддзява́ць

1. (падчапіць) áufgabeln vt;

2. перан. разм. (каго-н.) áufziehen* vt, hänseln vt;

3. разм. (апрануць) únterzíehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hook​2 [hʊk] v.

1. выгіна́цца

2. лаві́ць на кручо́к, падчапі́ць (што-н.);

hook a fish злаві́ць ры́бу;

She has hooked a husband. Яна падчапіла сабе мужа.

hook up [ˌhʊkˈʌp] phr. v. устана́ўліваць, манці́раваць;

hook up a telephone устанаві́ць тэлефо́н;

hook up the gas падключы́ць газ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паддзе́ць, ‑дзену, ‑дзенеш, ‑дзене; зак., каго-што.

1. Тое, што і пададзець. Анісім пашкадаваў пра сябе, што не паддзеў пад спод ватовай камізэлькі. Сачанка.

2. Падчапіць чым‑н. Большы [зубр] спыніўся каля веласіпеда, абнюхаў яго і, матнуўшы галавой, паддзеў рогам за раму. Хадкевіч.

3. перан. Разм. Задзець субяседніка калючай заўвагай; укалоць. Да мяне ў гэты момант дайшло, што Алёшка не жартуе, хлопец ён, рашучы, ды яшчэ калі паддзенеш яго. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinhaken

1.

vt зашчапля́ць (дзверы), зашпі́льваць (гаплік); падчапі́ць на кручо́к

2.

(sich)

(bei D) разм. браць пад руку́ (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

схапі́ць, схаплю́, схо́піш, схо́піць; схо́плены; зак.

1. гл. хапа́ць.

2. што. Набыць, атрымаць, падчапіць якую-н. хваробу (разм.).

С. прастуду.

3. каго-што. Раптоўна і моцна праявіцца ў каго-н. (пра прыступ хваробы, болю; разм.).

Раптоўна схапіла мяне галава.

Жывот схапіла (безас.).

4. перан., што. Хутка засвоіць, успрыняць (разм.).

С. думку выкладчыка.

С. вокам (улавіць).

5. што. Перавязаць, абвязаць чым-н.

С. талію поясам.

6. што. Змацаваць, злучыць (спец.).

С. сцяну клямарам.

7. (звычайна з адмоўем), што і чаго. Паспець, справіцца зрабіць што-н. (разм.).

Адразу ўсё не схопіш.

|| незак. схо́пліваць, -аю, -аеш, -ае (да 4—6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)