*Ро́бур, ст.-бел. робуръ ’дзяржава; магутнасць’ (1653 г.) < лац. rōbur ’тс’, роборовати ’падмацоўваць’, якое са ст.-польск. roborować ’зацвярджаць юрыдычна, завяраць’ < лац. rōborāre ’узмацняць’ (Булыка, Лекс. запазыч., 33).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pokrzepiać

незак.

1. падмацоўваць;

pokrzepiać siły snem — падмацоўваць сілы сном;

2. падбадзёрваць;

pokrzepiać kogo na duchu — падтрымліваць, падбадзёрваць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

reinforce

[,ri:ɪnˈfɔrs]

v.t.

падмацо́ўваць; узмацня́ць, умацо́ўваць

to reinforce a wall — умацава́ць сьцяну́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

refresh [rɪˈfreʃ] v.

1. асвяжа́ць; падмацо́ўваць;

The rest will refresh you. Адпачынак верне табе сілы.

2. comput. рэгенеры́раваць; узнаўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

confirm

[kənˈfɜ:rm]

v.t.

1) пацьвярджа́ць, сьцьвярджа́ць

2) ратыфікава́ць (умо́ву)

3) падмацо́ўваць, падтры́мваць

4) Relig. канфірмава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

láben

1.

vt падмацо́ўваць, дава́ць асало́ду; асвяжа́ць

2.

vi i (sich) падмацо́ўвацца, асвяжа́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Пасі́лак ’дапамога’, ’падмацаванне’ (Нас., Яруш.)., ст.-бел. посилокъ (1560 г.) ’тс’, ’прыём ежы’ запазычана са ст.-польск. posiłek ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 186). Сюды ж пасілка ’дапамога’ (Касп.). Аналагічна бел. пасіліцца ’падсілкавацца’ (Яруш.) з польск. posilić się ’тс’, павіляць ’падмацоўваць’ з posilać ’тс’, ^сілкаванне, посілкуваньня ’падмацаванне’ (Нас., Яруш., Бяльк.) з польск. posiłkowanie ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

strengthen [ˈstreŋθn] v. мацава́ць, узмацня́ць; узмацня́цца;

strengthen one’s health падмацо́ўваць здаро́ўе;

strengthen ties of friend-ship умацо́ўваць дружалю́бныя су́вязі;

streng then a solution chem. рабі́ць раство́р мо́цным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bestärken

vt падмацо́ўваць; пацвярджа́ць; мацава́ць, падтры́мліваць

j-n in séiner Méinung ~ — умацава́ць у кім-н. яго́ную ду́мку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Сі́ліць ‘прымушаць’ (Нас., Кас.), ‘адольваць, натужвацца’ (Сцяшк. Сл.), сі́ліцца ‘тужыцца, напружвацца’ (Сл. ПЗБ), сюды ж сі́лець ‘дужаць’ (Ян.), ст.-бел. силити ‘прымушаць’: питье жь закону не силѧть (Альтбаўэр). Вытворнае ад сі́ла (гл.), параўн. сілава́ць ‘сілком прымушаць рабіць’ (Ласт., Ян., ТС).

Сілі́ць 1 ‘падмацоўваць сілы ежай’, сілі́цца ‘падмацоўвацца ежай’ (Нас., Шымк. Собр.). Да сі́ла (гл.).

Сілі́ць 2 ‘душыць’, сі́ліцца ‘душыцца’, ‘вешацца’ (ТС). Да сіло́ ‘пятля’ (гл.), параўн. укр. сили́ти ‘завязваць вузлом’; развіццё семантыкі таксама пад уплывам сіла (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)