bałamutny

баламутны; падманлівы, падманны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фінт, ‑а, М ‑нце, м.

У спорце — падманны рух, фальшывы выпад. Фінты, яны добрыя ў футболе, а не ў сур’ёзнай літаратурнай працы. «Звязда».

•••

Выкінуць фінт — зрабіць што‑н. хітрае, нечаканае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Схібну́цца ’памерці’: “Як матуля жыла, часценька гасціла // Матуленька схібнулась, гасціна мінулась” (свісл., Ант.), ’памыліцца’ (Нас., Стан.), схі́бны ’падманны, ненадзейны’ (Нас.). Да хібіць, хібы, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

deceitful

[dɪˈsi:tfəl]

adj.

1) хлусьлі́вы

2) падма́нлівы, падма́нны, ашука́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

misleading

[,mɪsˈli:dɪŋ]

adj.

падма́нлівы, падма́нны; які́ наво́дзіць на благо́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zwodniczy

1. падманлівы; падманны;

2. спакуслівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

täuschend

a падма́нлівы, падма́нны

~e Ähnlichkeit — надзвыча́йнае [дзі́ўнае] падабе́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

при́зрачный

1. пры́відны; падма́нлівы, падма́нны;

при́зрачное виде́ние (пры́відная) здань;

2. уя́ўны, нерэа́льны;

при́зрачная опа́сность уя́ўная (нерэа́льная) небяспе́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падма́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Які тоіць у сабе падман, служыць асновай для няправільнага меркавання; падманны. Чорныя распушаныя вусы надаюць.. шырокаму твару [Мальчэўскага] сярдзіты, нават злосны выгляд. Але ўсе ў дэпо ведаюць, што выгляд гэты падманлівы. Васілёнак. Хто быў на фронце — ніколі не забудзе падманлівую цішыню перад боем. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fínte

f -, -n

1) хі́трасць, вы́крут

2) спарт. фінт, падма́нны рух

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)