1. Густая вязкая маса, якая ўжываецца для прыклейвання ізаляцыйных, дэкаратыўных матэрыялаў, насцілу падлогі і інш. Дахавая масціка.
2. Сумесь воску з фарбай для націрання паркетнай падлогі.
3. Смала некаторых дрэў.
[Грэч. mastichē — смала дрэва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
масні́ца, ‑ы, ж.
Дошка падлогі; дошка, плаха або бервяно ў якім‑н. драўляным насціле. [Балгарка] ўздрыгвае, хапае падарунак, падымае масніцу падлогі і падсоўвае каробку пад бэльку.Лупсякоў.Ступіш на ганак — пад нагамі ўгнуцца і зарыпяць сівыя касматыя масніцы.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schéuerlappen
m -s, - ану́ча (для мыцця падлогі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рэлі́н, ‑у, м.
Гумавы ліставы або рулонны двухслаёвы матэрыял для пакрыцця падлогі; заменнік лінолеуму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
flooring
[ˈflɔrɪŋ]
n.
1) падло́га f.
2) матэрыя́л на падло́гі(парке́т, ліно́леўм)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
масці́ка, -і, ДМ -ці́цы, ж.
1. Густая вязкая маса, якая ўжыв. ў тэхніцы, будаўніцтве.
2. Сумесь воску з фарбай для націрання паркетнай падлогі.