brénzlig

a

1) прыгарэ́лы

2) падазро́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гада́льны

1. zum Wáhrsagen gehörig;

2. fráglich, zwéifelhaft; mútmaßlich (падазроны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dubious

[ˈdu:biəs]

adj.

1) сумне́ўны

2) які́ выкліка́е недаве́р, падазро́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Гарло́вы ’які адносіцца да горла, датычыцца ежы (горловая справа)’ (Нас.). У параўнанні з сучасным гарлавы́ націск у слове гарло́вы вельмі падазроны: ці не паланізм гэта (gardłowy)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

suspicious

[səˈspɪʃəs]

adj.

які́ падазрае́, падазро́ны

to be suspicious — падазрава́ць, быць падазро́ным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

doubtful

[ˈdaʊtfəl]

adj.

1) няпэ́ўны, сумне́ўны

2) падазро́ны

doubtful character — падазро́ная асо́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fishy [ˈfɪʃi] adj.

1. ры́бны (пра смак, пах)

2. infml падазро́ны;

This sounds fishy. Гэта гучыць падазрона.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Му́дны ’хітры’ (Касп.). Няясна. Магчыма, у выніку кантамінацыі слоў му́дры і му́тны ’падазроны, не зусім ясны’. Ці мена ‑р‑ > ‑н‑, выкліканая шматзначнасцю лексемы мудры для адрознення (?). Параўн. тураў., гродз. му́дры ’хітры’ (ТС, КЭС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

prowler

[ˈpraʊlər]

n.

1) валацу́га -і m.; падазро́ны злачы́нец

2) марадэ́р -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wary [ˈweəri] adj. (of) насцяро́жаны; падазро́ны;

be wary быць напагато́ве; асцерага́цца;

keep a wary eye оn smb. асцерага́цца каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)