Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Grénzpfahl
m -(е)s, -pfähle паграні́чны слуп
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
інцыдэ́нт, ‑у, М ‑нце, м.
Выпадак, здарэнне (звычайна непрыемнага характару). Пагранічны інцыдэнт. □ Пасля чарговага скандальнага інцыдэнту з начальствам [Муха-Міхальскі] уцёк з палка на кані і хаваўся ў лесе.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
frontier[ˈfrʌntɪə]n.(between) мяжа́, грані́ца;
a frontier town/postпаграні́чны го́рад/пост;
a frontier zone паграні́чная зо́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pograniczny
1.пагранічны; памежны;
2. суседні; сумежны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
стражні́ца, ‑ы, ж.
Пагранічны пост; застава. На фарпостах, на граніцах Безгранічных нашых земляў, З карабінам ля стражніцаў Камсамолец не задрэмле.Купала.[Прыезджыя] жылі два-тры дні ў фальварку, наведвалі пагранічную стражніцу.Пальчэўскі.[Сяргей:] — Стражніца недалёка, пагранічнікі знаёмыя, часта ў вёску прыходзяць на вечарынку.Машара.
[З польск.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прысця́жка ’ворчык, прыпрэжка’ (Нас.; міёр., Жыв. НС), прысцяжня́к ’прыпрэжаны конь’ (Мат. Гом.), прісьціжнэ́й ’прыпрэжаны (пра каня)’ (Мат. Маг.). Арэал слова, пагранічны з рускай і ўкраінскай тэрыторыяй, сведчыць пра пранікненне з рус.пристя́жка ці ўкр.пристя́жка ’прыпрэжка’, якія ад пристегнуть (гл. Фасмер, 3, 366).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кардо́н2
(фр. cordon)
1) дзяржаўная граніца;
2) пагранічны або загараджальны атрад, а таксама месца яго знаходжання;
3) пост аховы лесу, запаведніка (лясны к.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Grénzfall
m -(e)s, -fälle
1) паграні́чны інцыдэ́нт
2) кра́йні вы́падак
im ~ — у кра́йні́м вы́падку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)