паграні́чны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца або адбываецца каля граніцы.

Пагранічная зона.

П. інцыдэнт.

2. Які мае адносіны да аховы граніцы.

П. гарнізон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Паграні́чны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Паграні́чны
Р. Паграні́чнага
Д. Паграні́чнаму
В. Паграні́чны
Т. Паграні́чным
М. Паграні́чным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паграні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паграні́чны паграні́чная паграні́чнае паграні́чныя
Р. паграні́чнага паграні́чнай
паграні́чнае		 паграні́чнага паграні́чных
Д. паграні́чнаму паграні́чнай паграні́чнаму паграні́чным
В. паграні́чны (неадуш.)
паграні́чнага (адуш.)		 паграні́чную паграні́чнае паграні́чныя (неадуш.)
паграні́чных (адуш.)
Т. паграні́чным паграні́чнай
паграні́чнаю		 паграні́чным паграні́чнымі
М. паграні́чным паграні́чнай паграні́чным паграні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паграні́чны в разн. знач. пограни́чный;

~ная паласа́ — пограни́чная полоса́;

~ная ва́рта — пограни́чная стра́жа;

~ная фо́рма — пограни́чная фо́рма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паграні́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца каля граніцы, уздоўж граніцы. Пагранічная зона. □ Тут ляжала калісьці прасека Пагранічнай лясной паласы. Калачынскі. Пагранічная пушча вакол загула. Куляшоў. // Які адбываецца на граніцы. Пагранічны інцыдэнт. Пагранічная служба. // Які паказвае граніцу. На бурым .. фоне прыемна вылучаюцца паласатыя пары пагранічных слупоў. Брыль.

2. Які мяжуецца з кім‑, чым‑н. Пагранічная рэспубліка. Пагранічныя горы.

3. Які мае адносіны да аховы граніцы. Пагранічная варта. Пагранічная застава. Пагранічны гарнізон. □ Прыдзвінне ад Полацка да граніцы з Латвіяй было краем насцярожанай пагранічнай цішыні. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пагранічны

т. 11, с. 481

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

паграні́чны гл памежны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мы́тна-паграні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мы́тна-паграні́чны мы́тна-паграні́чная мы́тна-паграні́чнае мы́тна-паграні́чныя
Р. мы́тна-паграні́чнага мы́тна-паграні́чнай
мы́тна-паграні́чнае		 мы́тна-паграні́чнага мы́тна-паграні́чных
Д. мы́тна-паграні́чнаму мы́тна-паграні́чнай мы́тна-паграні́чнаму мы́тна-паграні́чным
В. мы́тна-паграні́чны (неадуш.)
мы́тна-паграні́чнага (адуш.)		 мы́тна-паграні́чную мы́тна-паграні́чнае мы́тна-паграні́чныя (неадуш.)
мы́тна-паграні́чных (адуш.)
Т. мы́тна-паграні́чным мы́тна-паграні́чнай
мы́тна-паграні́чнаю		 мы́тна-паграні́чным мы́тна-паграні́чнымі
М. мы́тна-паграні́чным мы́тна-паграні́чнай мы́тна-паграні́чным мы́тна-паграні́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пагранічны атрад

т. 11, с. 481

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пагранічны кантроль

т. 11, с. 481

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)