аклюзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец. Мець здольнасць паглынаць газы, рабіць аклюзію ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсарбі́раваць

(ад лац. ad = да, пры + sorbere = паглынаць)

хім. паглынаць, усмоктваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

absorbíeren

vt хім. паглына́ць, абсарбі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pochłaniać

незак.

1. паглынаць; усмоктваць; абсарбіраваць;

pochłaniać dźwięki — паглынаць гукі;

2. паглынаць; патрабаваць;

pochłaniać wielkie koszty — патрабаваць вялікіх выдаткаў;

3. паглынаць; захопліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drink in

паглына́ць (му́зыку, ве́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фагацы́ты, ‑аў; адз. фагацыт, ‑а, М ‑цыце, м.

Клеткі жывёльнага арганізма, здольныя захопліваць і паглынаць чужародныя часцінкі, у тым ліку і бактэрыі.

[Ад грэч. phagos — пажыральнік і kytos — клетка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсарбі́раваць

(лац. absorbere)

хім. паглынаць, усмоктваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hygroscopic

[,haɪgrəˈskɑ:pɪk]

adj.

гіграскапі́чны, здо́льны паглына́ць ві́льгаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wchłaniać

незак.

1. паглынаць, упіваць, усмоктваць;

wchłaniać wiedzę — паглынаць веды;

2. удыхаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

resorbować

незак. хім. паглынаць, убіраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)