нечести́вец рел., уст. грэ́шнік, -ка м., пага́нец, -нца м., бязбо́жнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niegodziwiec

м. нягоднік, паганец, падлюга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łajdak

м. нягоднік; паганец, прахвост

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bałwochwalca

м. ідалапаклоннік, язычнік, паганец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Не́хрысць ’нехрышчоны’ (Нас., Шат., Мат. Гом.), не́хрысь ’лаянкавая назва кожнага нехрысціяніна’ (Мядзв.), не́хрысцікпаганец’ (ТС). Да хрысці́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

drapichrust

м. бадзяга, валацуга, нягоднік, паганец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і апаганіць. Заваяваную свабоду Рабочы люд не дасць спаганіць. Купала. Хай кожны ведае паганец, Каго шануюць пры жыцці, Таго й па смерці не спаганяць, Ніхто не здолее зацьміць. Пушча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пага́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

1. Лаянк. Жан. да паганец (у 1 знач.).

2. Ядавіты грыб. Бледная паганка.

3. Вадаплаўная птушка, мяса якой мае непрыемны смак. На Палессі водзіцца вушатая, або вялікая паганка, прыгожая чорна-белая птушка. Прырода Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heathen

[ˈhi:ðən]

1.

n., pl. -thens, -then

пага́нец -ца m., pl., пага́нцы, пага́нка f.

2.

adj.

пага́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Невіру́тнікпаганец’ (Броўка). Да вірутнік ’разбойнік, злачынец’ (гл.), адмоўе не-, відаць, пад уплывам недавяракзлыдзень, прахвост’ з ад’ідэацыяй да верыць, г. зн. ’той, каму цяжка давяраць’ або ’той, хто не верыць (у бога і г. д.)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)