пасто́йны посто́йный;

~ная паві́ннасць — ист. посто́йная пови́нность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гужпаві́ннік, ‑а, м.

Уст. Той, хто адбывае гужавую павіннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

посто́йный ист. пасто́йны;

посто́йная пови́нность пасто́йная паві́ннасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гужпаві́ннасць, ‑і, ж.

Уст. Павіннасць, якую адбываюць на гужавым транспарце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

powinność

ж. павіннасць; абавязак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэкру́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэкрута. Рэкруцкі набор. Рэкруцкая павіннасць. Рэкруцкія песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conscription [kənˈskrɪpʃn] n.

1. во́інская паві́ннасць

2. набо́р (у армію, войска)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэ́крут, -а, М -руце, мн. -ы, -аў, м.

У Расіі з 1705 па 1874 г.: салдат-навабранец.

Здаць у рэкруты (па воінскім абавязку). Пайсці ў рэкруты (па найме).

|| прым. рэкру́цкі, -ая, -ае.

Рэкруцкая павіннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

долженствова́ние ср., книжн. неабхо́днасць, -ці ж., паві́ннасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́інскі во́инский;

~кая паві́ннасць — во́инская пови́нность;

~кае зва́нне — во́инское зва́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)