каніце́ль, -і, ж.

1. Вельмі тонкая металічная нітка для вышывання.

2. перан. Нуднае, зацяжное вырашэнне якой-н. справы, валакіта.

|| прым. каніце́льны, -ая, -ае.

Каніцельная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

twine​1 [twaɪn] n. шнуро́к; шпага́т; ссука́ная ні́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уто́чына, ‑ы, ж.

Спец. Нітка ўтку, уведзеная ў тканіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэ́мчуг, -гу м. же́мчуг;

ні́тка ~гу — ни́тка же́мчуга

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fibre [ˈfaɪbə] n. BrE

1. ні́тка, ніць

2. валакно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лігатура,

нітка, завязаная вакол сасуда для спынення кровацячэння.

т. 9, с. 247

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

патанчы́цца, ‑чыцца; зак.

Стаць тонкім, танчэйшым. Нітка патанчылася. Патанчыліся косы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нить

1. (нитка) ні́тка, -кі ж.;

нить осно́вы текст. ні́тка асно́вы;

2. перен. ні́тка, -кі ж., ніць, род. ні́ці ж.;

нить воспомина́ний ніць успамі́наў;

3. (нитеобразный предмет) ніць, род. ні́ці ж., ні́тка, -кі ж.;

нить ла́мпы нака́ливания ніць ля́мпы напа́львання;

◊

кра́сной нитью проходи́ть чырво́най ні́ткай прахо́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаўкаві́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Шаўковая нітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

путево́дный пуцяво́дны;

◊

путево́дная звезда́ пуцяво́дная зо́рка;

путево́дная нить пуцяво́дная ні́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)