Там-ся́м, там і сям ’дзе-нідзе, зрэдку’ (ТСБМ), там‑сям ’у іншых мясцінах’ (Варл., Арх. Вяр.), там і сям ’у розных месцах’ (Вруб.). Спалучэнне там і сям (гл.), параўн. сям‑там ’дзе-нідзе’ з адваротным парадкам элементаў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
stéllenweise
adv ме́сцамі, дзе-нідзе́, сямта́м
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
here and there
а) дзе-нідзе́
б) то тут, то там
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
и́зредка нареч. зрэ́дку, разг. зрэ́дчас; (кое-когда) калі́-нікалі́; (кое-где) дзе-нідзе́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
miejscami
месцамі; дзе-нідзе, сям-там
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
nigdzie
1. нідзе;
2. нікуды;
nigdzie indziej — а) нідзе ў іншым месцы;
нікуды ў іншае месца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ні, часц. і злуч.
1. часц. узмацн. У адмоўных сказах указвае на поўную адсутнасць чаго-н.; узмацняе адмоўе.
На небе ні хмурынкі.
Нідзе ні расінкі.
Нідзе нікога, ні аднаго чалавека.
2. часц. ўзмацн. Ужыв. ў даданых сказах у спалучэннях са словамі «як», «куды», «хто» і пад., каб падкрэсліць, што дзеянне галоўнага сказа захоўвае сваю сілу пры любых абставінах.
Як ні спяшайся, усё роўна не паспееш.
3. часц. адмоўная. Ужыв. ў спалучэннях з Р назоўнікаў у безасабовых адмоўных сказах пры катэгарычнай забароне якога-н. дзеяння.
Ні кроку далей!
4. злуч. пералічальны. Ужыв. ў адмоўных сказах пры пералічэнні пры наяўнасці адмоўя.
Не чуваць ні песень, ні гоману.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спля́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.
Разм.
1. Запэцкаць, запляміць. Спляміць абрус.
2. перан. Зганьбаваць, зняславіць. Але нідзе, Нідзе, мой дружа верны, Не спляміў я Наш, гонар баявы. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mánchenórts
adv у і́ншых [некато́рых] ме́сцах, дзе-нідзе́, сям-там
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
павышчэ́рблівацца, ‑аецца; зак.
Вышчарбіцца — пра ўсё, многае. Дзе-нідзе цэмент павышчэрбліваўся. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)