paginíeren

vt нумарава́ць старо́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нумарава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нумараваць.

2. у знач. прым. Абазначаны лічбай, нумарам. Нумараванае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

paginować

незак. палігр. нумараваць старонкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

numerate

[ˈnu:məreɪt]

v.

1) лічы́ць; падлі́чваць

2) нумарава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cyfrować

незак.

1. нумараваць;

2. шыфраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

number​2 [ˈnʌmbə] v.

1. нумарава́ць;

number pages нумарава́ць старо́нкі;

His days are numbered. Яго дні злічаны.

2. налі́чваць; налі́чвацца;

His class numbers 24. У яго класе 24 вучні.

3. fml прыліча́ць, прылі́чваць, лічы́ць;

He is numbered among the best modern writers. Яго прылічваюць да лепшых сучасных пісьменнікаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нумара́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нумараваць. Нумарацыя старонак.

2. Лічбавае абазначэнне прадметаў, якія змяшчаюцца ў паслядоўным парадку. [Валя] хвалявалася, паднімаючыся на крутых ўсходах і прыглядаючыся да нумарацыі кватэр. Чорны.

3. Сукупнасць прыёмаў называння і абазначэння лікаў; сістэма злічэння. Дзесятковая нумарацыя.

[Лац. numeratio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Каці́раваць ’вызначаць біржавую цану (курс) каштоўных папер, тавараў, замежнай валюты’ (ТСБМ). Відавочна, непасрэднае запазычанне з рус. мовы. У рус. мове гэта лексема ўзята з ням. kotieren у другой палавіне XIX ст. (упершыню адзначаецца ў слоўніку ў 1887 г.). Ням. kotieren < франц. coter ’каціраваць’ < ’меціць, нумараваць’. Гл. Шанскі, 2, К, 358. Каці́равацца ’цаніцца’, ’ацэньвацца (пра каштоўныя паперы, тавары, валюту)’, ’быць у абароце на біржы’, ’мець тую ці іншую ацэнку ў вачах грамадства’, з’яўляецца ўласна рус. ўтварэннем і адзначаецца з 1914 г. Шанскі, там жа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bezíffern

1.

vt нумарава́ць; выража́ць у лі́чбах

2.

(sich)

(auf A) вылі́чвацца (у пэўную суму), дасяга́ць (пэўнай лічбы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

foliate

1. [ˈfɔʊliət]

adj.

1) ліставы́, лісьцяны́ (лес)

2) лістападо́бны

2. [ˈfɔʊlieɪt]

v.i.

1) пакрыва́цца лі́сьцем (пра дрэ́вы), распуска́цца

2) расшчапля́цца на то́нкія пласты́

3.

v.t.

1) упрыго́жваць лісьцёвым арнамэ́нтам

2) пакрыва́ць ліста́мі

3) пакрыва́ць мэталёвай фо́льгай (шкло), срэ́брыць

4) нумарава́ць а́ркушы (кні́гі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)