тараба́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

1. што. Несці што-н. цяжкае, вялікае, грувасткае.

2. Моцна стукаць, грукаць, утвараючы шум.

Т. у дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваеннаабавя́заны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая павінна несці вайсковую службу (падлягае прызыву або знаходзіцца ў запасе).

|| ж. ваеннаабавя́заная, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выко́нваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

1. гл. выканаць.

2. Строга прытрымлівацца чаго-н.

В. санаторны рэжым.

3. Здзяйсняць, несці грамадзянскія абавязкі.

В. службу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нясу́часць, ‑і, ж.

Здольнасць (птушак) несці яйцы. Куры высокай нясучасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праваздо́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць мець права і несці абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; незак.

1. каго-што. Вельмі хутка везці, несці каго-, што-н.

Поезд імчыць пасажыраў.

2. Тое, што і імчацца (разм.).

Сані і. з гары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адка́знасць, ‑і, ж.

1. Ускладзены на каго‑н. або ўзяты кім‑н. абавязак; даваць справаздачу пра якія‑н. свае дзеянні і быць гатовым адказваць за іх вынікі. Несці адказнасць. Баяцца адказнасці. Ускласці адказнасць. Браць на сябе адказнасць. Пад асабістую адказнасць. Прыцягнуць да адказнасці. Павысіць адказнасць. Крымінальная адказнасць. Адчуваць цяжар адказнасці.

2. Сур’ёзнасць, важнасць чаго‑н. Адказнасць моманту. Адказнасць даручэння.

•••

Несці адказнасць гл. несці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нясці́несці’ (Сл. ПЗБ), несці ’тс’ (ТС). Гл. несці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

е́рась, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. У рэлігіі: адступленне ад афіцыйных царкоўных догмаў.

Барацьба з ерассю.

2. перан. Бязглуздзіца, лухта (разм.).

Несці е.

|| прым. ерэты́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неправаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не мае юрыдычных правоў і няздольны несці юрыдычныя абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)