*Рамеслівы, рэме́слівы ’зласлівы, непрыхільны, злапамятлівы’ (ТС). Няясна; хутчэй за ўсё да рэмстваваць ’злоснічаць, абгаворваць, ганіць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nieprzychylny

непрыхільны, незычлівы, нядобразычлівы, непрыязны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

úngnädig

a нямі́ласцівы, неласка́вы, непрыхі́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únhold

a непрыхі́льны, непрыя́зны, нядобразычлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

féindschaftlich

a варо́жы, непрыя́зны, непрыхі́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unfriendly

[ʌnˈfrendli]

adj.

1) няве́тлівы; непрыя́зны

2) непрыхі́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábgeneigt

a

1) непрыхі́льны, нядобразычлі́вы

2) адхі́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чу́ждый

1. (непричастный) непрыхі́льны (да чаго); (свободный) во́льны (ад чаго); (далёкий) далёкі (ад чаго);

чу́ждый интри́г непрыхі́льны да інтры́г (далёкі ад інтры́г);

чу́ждый за́висти во́льны ад за́йздрасці;

он чужд э́тому де́лу ён далёкі ад гэ́тай спра́вы (непрыхі́льны да гэ́тай спра́вы);

2. (чужой) уст. чужы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неблагоприя́тный

1. (не способствующий) неспрыя́льны; (неудобный) нязру́чны;

неблагоприя́тные усло́вия неспрыя́льныя ўмо́вы;

2. (неблагосклонный) непрыхі́льны;

неблагоприя́тный о́тзыв непрыхі́льны во́дгук;

3. (неудачный) няўда́чны, нешчаслі́вы, нядо́бры;

неблагоприя́тный оборо́т де́ла нядо́бры (нешчаслі́вы) паваро́т спра́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

derogatory

[dɪˈrɑ:gətɔri]

adj.

1) прыніжа́льны, зьневажа́льны; непрыхі́льны

derogatory remark — зьневажа́льная заўва́га

2) які́ памянша́е ва́ртасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)