фанаты́чны

(лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

уласцівы фанатыку, прасякнуты фанатызмам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бесчу́вственный

1. (лишённый чувствительности) неадчува́льны; (бессознательный) непрыто́мны;

2. (бездушный) бязду́шны, бессардэ́чны, нячу́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niepoczytalny

у стане поўнай адсутнасці памяці; непрытомны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bewsstlos

1.

a непрыто́мны

2.

adv без па́мяці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

impassive

[ɪmˈpæsɪv]

adj.

1) абыя́кавы, апаты́чны

2) неадчува́льны, непрыто́мны

The wounded soldier lay as impassive as if he were dead — Пара́нены жаўне́р ляжа́ў непрыто́мны, бы́ццам мёртвы

3) няўра́зьлівы

4) безува́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inanimate

[ɪnˈænɪmət]

adj.

1) неажы́ўлены; нежывы́

2) непрыто́мны

3) ну́дны, неціка́вы, пазба́ўлены жыцьця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фана́тык

(лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

чалавек, слепа адданы сваім вераванням або перакананням і нецярпімы да чужых поглядаў і імкненняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

besnnungslos

1.

a без па́мяці, непрыто́мны

2.

adv у непрыто́мным ста́не

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unconscious2 [ʌnˈkɒnʃəs] adj.

1. непрыто́мны

2. (of) несвядо́мы; міжво́льны, неасэнсава́ны;

He was quite unconscious of having offended her. Ён і не зразумеў, што пакрыўдзіў яе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

insensible

[ɪnˈsensəbəl]

adj.

1) нячу́лы

2) (of) нясьве́дамы, несьвядо́мы чаго́-н.; абыя́кавы

3) непрыто́мны

4) неадчува́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)