únzugänglich

a недасту́пны, непрысту́пны (тс. перан.); незгаво́рлівы, замкнёны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

impregnable

[ɪmˈpregnəbəl]

adj.

1) непрысту́пны, до́бра ўмацава́ны (пра цьвярды́ню)

2) непахі́сны (пра ве́ру)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unangréifbar, únangreifbar

a

1) непрысту́пны

2) недатыка́льны

3) бясcпрэ́чны, неаспрэ́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geféit

a няўра́злівы; непаража́льны; непрысту́пны

gégen etw. (A) ~ sein — быць гарантава́ным ад чаго́-н.

gégen Kránkheit ~ sein — быць неўспрыма́льным да хваро́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

недасту́пны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, да якога нельга наблізіцца, падысці; непрыступны. Белы хорам стаяў недаступнай сцяной, Грозна, думна глядзеў на прыволле. Купала. А сопкі — без дрэў і без траў, А сеткі — амаль недаступныя. Пысін.

2. Такі, да якога цяжка прыступіцца; ганарысты, фанабэрысты. — Зрэшты, .. [Грышка] можа не такі ўжо недаступны, як ты думаеш, — дыпламатычна намякнула Вольга Карпаўна. Вірня. Недаступны да таго таможнік яшчэ з якую хвіліну глядзеў на нас, нібы вырашаў якую складаную праблему. Лынькоў. // Які выказвае ганарыстасць, фанабэрыстасць. Недаступны выгляд. // Строгай натуры (пра жанчын). Дзяўчына перастала засцілаць ложак, выпрасталася, упартая, недаступная. Мележ.

3. Недасяжны з прычыны якіх‑н. абставін, умоў. Недаступнае .. агню, які сцелецца па зямлі, таксама і галлё сасны, бо яно знаходзіцца высока на ствале. Гавеман. // Цяжкі для разумення. Гэта кніга яшчэ недаступная для дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неуязви́мый

1. (не чувствительный к обидам, насмешкам и т. п.) няўра́злівы;

неуязви́мое се́рдце няўра́злівае сэ́рца;

неуязви́мый хара́ктер няўра́злівы хара́ктар;

2. (трудно поражаемый) непаража́льны; (недоступный для нападения) непрысту́пны (для напа́даў); (непоколебимый) непахі́сны;

неуязви́мое ме́сто непаража́льнае ме́сца;

неуязви́мые доказа́тельства непахі́сныя до́казы;

неуязви́мое положе́ние непрысту́пнае для напа́даў (непахі́снае) стано́вішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)