Шамацець некаторы час. Незнаёмы паварушыўся, пашамацеў саломаю.Мележ.Косцік патрымаў адзін карабок у руцэ, пашамацеў запалкамі і паклаў назад.Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
На́шына ’мясцовае асяроддзе’ (Ян.), параўн. рус.на́шина́ ’наша частка’, в.-луж.našina ’наша маёмасць’. Ад наш, параўн. чужына ’чужы, незнаёмы край, людзі’ і пад. (гл. ESSJ SG, 2, 440), серб.-харв.својѝна ’ўласнасць, маёмасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
неизве́данный
1.(о радости, страхе, голоде и т. п.) неспазна́ны; незазна́ны, непаспрабава́ны; нязве́даны;
2.(неизвестный)незнаёмы; невядо́мы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
novel
I[ˈnɑ:vəl]
n.
рама́н -у m.
II[ˈnɑ:vəl]
adj.
но́вы; дзі́ўны; неспазна́ны, незнаёмы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
папунсаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць, зрабіцца пунсовым. — Каля вас можна сесці? — раптам пачула дзяўчына незнаёмы голас. Яна ўзняла галаву і ад пытлівага позірку вялікіх чорных вачэй папунсавела.Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.
Разм. Змучыць, знясіліць. Нейкі незнаёмы дзядзька ўшчаміў воз з дрывамі між двух пнёў. Змучыўся сам, змардаваў каня, але не мог выцягнуць саней.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
unfamiliar
[,ʌnfəˈmɪljər]
adj.
1) незнаёмы; нязвы́чны, нязвы́клы; чужы́
That face is unfamiliar to me — Гэ́ны твар мне незнаёмы
2) няве́дамы; неазнаёмлены
to be unfamiliar with — быць неазнаёмленым з чым, ня ве́даць чаго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)