Únabhängigkeit

f - незале́жнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апрыёрнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць апрыёрнага: незалежнасць ад вопыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкларава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Афіцыйна абвясціць (абвяшчаць) дэкларацыю (у 1 знач.), выступіць з дэкларацыяй аб чым-н.

Д. дзяржаўную незалежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́льніца, -ы, ж.

1. Свабода, незалежнасць (разм.).

2. (гіст.). Беглае насельніцтва, пераважна прыгонныя сяляне, якія асядалі на ўскраінах Маскоўскай дзяржавы і дамагаліся сваёй незалежнасці.

Казацкая в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Souveränität

[zuv-]

f - суверэнітэ́т, незале́жнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

niepodległość

ж. незалежнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niezależność

ж. незалежнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niezawisłość

ж. незалежнасць; самастойнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вызвале́нчы освободи́тельный;

~чая барацьба́ за нацыяна́льную незале́жнасць — освободи́тельная борьба́ за национа́льную незави́симость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

autonomy [ɔ:ˈtɒnəmi] n.

1. аўтано́мія, сама кірава́нне; незале́жнасць

2. самасто́йнасць (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)