Пасяўны матэрыял, гл. Насенне

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ве́трыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., што.

Ачышчаць ад смецця на ветры (збожжа).

В. насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратру́та, -ы, ДМ -тру́це, ж.

Рэчыва, якім пратручваюць насенне і іншыя пасадачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семена́ мн., с.-х. насе́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насе́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Расліна або яе плод, пакінуты на насенне.

Агурок-н.

2. Участак, прызначаны для вырошчвання раслін на насенне (спец.).

|| ж. насе́нка, -і, ДМ -нцы (да 1 знач.; разм.).

Бульба-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́трыць несов. прове́тривать;

в. насе́нне — прове́тривать семена́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́ртны, -ая, -ае (спец.).

1. Тое, што і гатунковы (гл. гатунак).

2. Высокага сорту.

Сортнае насенне пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обсеменя́ться

1. абнасе́ньвацца, дава́ць насе́нне;

2. страд. засява́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глі́снік, -у, м.

Расліна сямейства складанакветных, высушанае насенне якой выкарыстоўваецца як глістагонны сродак; цытвора.

|| прым. глі́снікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Сартуючы, адабраць, адцзяліць.

А. насенне.

|| незак. адсарто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)