schlíeßlich

adv нарэ́шце, урэ́шце; напрыканцы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ostatecznie

1. канчаткова;

2. нарэшце; урэшце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

finally

[ˈfaɪnəli]

adv.

1) нарэ́шце, урэ́шце

they came finally — яны́ нарэ́шце прыйшлі́

2) канча́льна, канчатко́ва

to conquer finally — канча́льна перамагчы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

at length

а) нарэ́шце

б) падрабя́зна, абшы́рна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ultimately

[ˈʌltɪmətli]

adv.

канчатко́ва; у канчатко́вым вы́ніку; нарэ́шце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Наапосле, наопасле ’пасля; нарэшце’ (Нас.). З на+апосле, гл. апошні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ады́лі ’а далей’ (Нас.), ’але’ (Гарэц.), адлі ’нарэшце’ (Нас.) да а‑далі. Гл. далі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

after all

усё ж, урэ́шце, нарэ́шце; нягле́дзячы на; адна́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

létztens

adv

1) няда́ўна

2) нарэ́шце, урэ́шце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

riddance

[ˈrɪdəns]

n.

збаўле́ньне

Good riddance! — Нарэ́шце пазба́віліся! (ад назо́льнага чалаве́ка);

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)