гродзь Перагародка на рацэ з жалезных крукоў; ез (ЖР, т. III, нарыс IV, 45).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Feature

['fi:tʃər]

n -s, -s (дакумента́льны) на́рыс (у газеце, па радыё, тэлебачанні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эсэ́

(фр. essai = літар. спроба)

нарыс, публіцыстычны эцюд, які трактуе літаратурныя, філасофскія, сацыяльныя праблемы ў вольнай форме.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

commentary

[ˈkɑ:menteri]

n., pl. -ries

1) тлумача́льныя за́цемкі, паясьне́ньні

2) тлумача́льны на́рыс

3) камэнта́р (у ра́дыё, тэлеві́зіі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ábriss

m -es, -e

1) каро́ткі на́рыс

2) знос (будынка)

3) абрыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АНДРЫЯ́ШАЎ Аляксандр Міхайлавіч

(1.9.1863, Чарнігаў — 1939),

украінскі гісторык. Скончыў Кіеўскі ун-т (1886). Працаваў у архівах Львова, Кіева, Рэвеля, Рыгі, Пецярбурга, супрацоўнічаў з Кіеўскай археагр. камісіяй. Даследаваў гісторыю ўкр. зямель феад. перыяду («Нарыс гісторыі Валынскай зямлі да канца XIV ст.», 1887; «Нарыс гісторыі каланізацыі Пераяслаўскай зямлі да пачатку XVI стагоддзя», 1931).

т. 1, с. 359

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эсэ́, нескл., н.

Кніжн. Нарыс, які трактуе літаратурныя, філасофскія, сацыяльныя і інш. праблемы не ў сістэматычна-навуковым выглядзе, а ў вольнай форме. Сучасны воблік беларускай крытыкі даволі разнастайны па жанравых прыкметах: манаграфіі, праблемныя даследаванні, крытыка-біяграфічныя нарысы, літаратурныя нататкі, успаміны, партрэты, эсэ. Каваленка.

[Фр. essai.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szkic, ~u

м.

1. накід, эскіз;

2. нарыс;

3. абрыс, контур

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пакры́ўджанасць, ‑і, ж.

Стан і ўласцівасць пакрыўджанага. Лаўрэн Ільіч усміхнуўся, убачыўшы цень пакрыўджанасці на твары дзяўчыны. Краўчанка. — Мне гэты нарыс таксама падабаецца, — сказаў рэдактар, не зважаючы на дакор і пакрыўджанасць у голасе Пісанца. — Я яго зараз жа здаў бы ў набор. Толькі не ведаю, хто аўтар. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бытавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да быту. Бытавыя ўмовы, патрэбы. Бытавое абслугоўванне. // Прызначаны для штодзённага карыстання. Бытавая пасуда. Бытавы грым. // Звязаны з прадметамі шырокага ўжытку. Бытавыя словы. Бытавая лексіка.

2. Які апісвае, паказвае быт людзей якой‑н. сацыяльнай групы. Бытавы раман. Бытавы нарыс.

•••

Бытавая з’ява гл. з’ява.

Бытавое разлажэнне гл. разлажэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)