тра́верз, ‑у, м.

Спец. Напрамак, перпендыкулярны курсу судна, самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урбані́зм, ‑у, м.

1. У мастацтве і літаратуры — напрамак, якому ўласцівы наказ, усхваленне жыцця вялікіх гарадоў.

2. У архітэктуры — напрамак, для якога характэрна стварэнне буйных гарадоў з вялікімі будынкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

левізна́, ‑ы, ж.

Спец. Левы напрамак у грамадска-палітычных поглядах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтралі́зм, ‑у, м.

У палітыцы — напрамак, які адстойвае, абараняе нейтралітэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

south-westerly [ˌsaʊθˈwestəli] adj. паўднёва-захо́дні;

a south-westerly direction паўднёва-захо́дні напра́мак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Fáhrrichtung

f -, -en напра́мак ру́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Grúndrichtung

f -, -en гало́ўны напра́мак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

норд, -у, М но́рдзе, м. (спец.).

Поўнач, паўночны напрамак, а таксама паўночны вецер.

Н.-вест. (паўночны захад, паўночна-заходні вецер). Н.-ост (паўночны ўсход, паўночна-ўсходні вецер).

|| прым. но́рдавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

trend, ~u

м. кніжн. тэндэнцыя, напрамак, кірунак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

równoleżnikowy

шыротны;

kierunek równoleżnikowy геагр. шыротны напрамак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)