зацурбо́ніць

‘закінуць што-небудзь; наліць што-небудзь з лішкам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацурбо́ню зацурбо́нім
2-я ас. зацурбо́ніш зацурбо́ніце
3-я ас. зацурбо́ніць зацурбо́няць
Прошлы час
м. зацурбо́ніў зацурбо́нілі
ж. зацурбо́ніла
н. зацурбо́ніла
Загадны лад
2-я ас. зацурбо́нь зацурбо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час зацурбо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацурбо́ліць

‘наліць, нацадзіць чаго-небудзь, што-небудзь; памачыцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нацурбо́лю нацурбо́лім
2-я ас. нацурбо́ліш нацурбо́ліце
3-я ас. нацурбо́ліць нацурбо́ляць
Прошлы час
м. нацурбо́ліў нацурбо́лілі
ж. нацурбо́ліла
н. нацурбо́ліла
Загадны лад
2-я ас. нацурбо́ль нацурбо́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час нацурбо́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацурбо́ніць

‘наліць, нацадзіць чаго-небудзь, што-небудзь; памачыцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нацурбо́ню нацурбо́нім
2-я ас. нацурбо́ніш нацурбо́ніце
3-я ас. нацурбо́ніць нацурбо́няць
Прошлы час
м. нацурбо́ніў нацурбо́нілі
ж. нацурбо́ніла
н. нацурбо́ніла
Загадны лад
2-я ас. нацурбо́нь нацурбо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час нацурбо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

brim over

пералі́ць, налі́ць праз верх

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наліва́ць I несов.

1. в разн. знач. налива́ть;

2. (о злаках) налива́ться, налива́ть;

1, 2 см. налі́ць I

наліва́ць II несов. налива́ть; см. налі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Наба́хаць ’наліць (звыш меры)’ (Сцяц.). Гл. ба́хаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

набухто́рыць

‘падбухторыць каго-небудзь; наліць да краю чаго-небудзь і без прамога дапаўнення (набухторыць вады і набухторыць у кубак)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набухто́ру набухто́рым
2-я ас. набухто́рыш набухто́рыце
3-я ас. набухто́рыць набухто́раць
Прошлы час
м. набухто́рыў набухто́рылі
ж. набухто́рыла
н. набухто́рыла
Загадны лад
2-я ас. набухто́р набухто́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час набухто́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наліва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да наліцца.

2. Зал. да наліваць (гл. наліць у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́гаршчы, -аў.

1. Складзеныя разам у выглядзе акругленага ёмішча абедзве далоні так, каб можна было туды чаго-н. насыпаць, наліць.

Падставіць п.

2. Колькасць чаго-н., якая ўмяшчаецца ў складзеныя такім чынам далоні.

Цэлыя п. арэхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адліваючы або зліваючы ў адно месца, наліць нейкую колькасць чаго‑н. Назліваць вяршкоў з малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)