нацурбо́ніць
‘наліць, нацадзіць чаго-небудзь, што-небудзь; памачыцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нацурбо́ню | нацурбо́нім | |
| нацурбо́ніш | нацурбо́ніце | |
| нацурбо́ніць | нацурбо́няць | |
| Прошлы час | ||
| нацурбо́ніў | нацурбо́нілі | |
| нацурбо́ніла | ||
| нацурбо́ніла | ||
| Загадны лад | ||
| нацурбо́нь | нацурбо́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нацурбо́ніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)