му́ляць, -яю, -яеш, -яе; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Прычыняць боль, ціснуць, націраць.

Каменьчыкі ў чаравіках муляюць ногі.

2. перан., каму-чаму і без дап. Турбаваць, непакоіць, трывожыць.

Яму часта муляе якая-н. ідэя.

◊

Муляць вочы каму (разм.) — назаляць каму-н. пастаяннай прысутнасцю.

|| зак. наму́ляць, -яю, -яеш, -яе; -яны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мінчава́цца ’хвалявацца, трывожыцца’ (Ян.). Няясна. Магчыма, з польск. męczyć się ’мучыцца’, ’дакучаць, назаляць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

importune

[,ɪmpərˈtu:n]

v.t.

дакуча́ць про́сьбамі, дамага́ньнямі; назаля́ць, неадчэ́пна прасі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bore​2 [bɔ:] v. назаля́ць; дакуча́ць;

Does today’s television not bore you? Вам не надакучвае сённяшняе тэлебачанне?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пілёсіць ’пілаваць тупою пілою’, ’сварыцца, назаляць’ (Шат.). Да піліць (гл.), пашыранага экспрэсным суф. ‑ёс‑ са значэннем працягласці дзеяння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

molestować

незак.

1. дакучаць (назаляць) просьбамі;

2. дамагацца (сексуальна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Надазаля́ць ’надакучаць’ (бяроз., КЭС), укр. надозоля́ти ’даймаць, дапякаць’, рус. надозоля́ть ’рабіць на зло, дапякаць’, надзолять ’тс’: сердце надзоля́ть (= сердце надрывать) (СРНГ). Гл. назаля́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

weary​2 [ˈwɪəri] v. fml

1. (with) стамля́ць; надакуча́ць, назаля́ць

2. (of) стра́ціць цярпе́нне, знудзі́цца;

She wearied of loneliness. Ёй надакучыла самота.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зуде́ть​II несов., разг.

1. (издавать звенящий звук) звіне́ць, гусці́;

2. (докучать одним и тем же) дакуча́ць, назаля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ǘberdrüssig

:

~ wérden (G) — дакуча́ць, назаля́ць

ich bin déssen ~ — мне гэ́та абрды́ла [надаку́чыла]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)