ідэалізава́ць

(фр. idéaliser, ад гр. idea = паняцце)

паказваць каго-н., што-н. лепшым, чым ёсць у сапраўднасці; надзяляць ідэальнымі якасцямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Нарака́ць ’скардзіцца, выказваць свой боль, скруху’ (Байк. і Некр., БРС, ТСБМ, Сл. ПЗБ), нарэка́ць ’тс’, укр. нарікати ’называць’, ’папракаць’, ’скардзіцца’, рус. нарекать ’называць’, ’надзяляць, вызначаць’, ’скардзіцца’, ’абгаворваць’, польск. narzekać ’бедаваць, жаліцца, скардзіцца’, чэш. naříkati ’жаліцца, шкадаваць’ і пад. Гл. рэ́кнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

áusteilen

vt надзяля́ць; размярко́ўваць, раздава́ць; выдава́ць

Schläge ~ — сы́паць уда́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

accouter

[əˈku:tər]

v.t.

экіпава́ць, надзяля́ць рышту́нкам

Knights were accoutered in armor — Ры́цары насі́лі па́нцыр

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vest​2 [vest] v.

1. fml (in, with) усклада́ць (абавязкі), дава́ць (права);

vest smb. with authority надзяля́ць каго́-н. ула́даю

2. eccl. адзява́ць (рызу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

верста́ть​II несов., ист.

1. (наделять кого-л. чем-л.) надзяля́ць;

2. (производить набор) набіра́ць, браць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

begnáden

vt (mit D) шчо́дра надзяля́ць (каго-н. чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ідэалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Паказаць (паказваць) лепшым, чым ёсць у сапраўднасці; падзяліць (надзяляць) ідэальнымі якасцямі. Усе сімпатыю Багушэвіча на баку селяніна-працаўніка, якога паэт, не разумеючы ролі рабочага класа, нават ідэалізуе, лічачы асновай грамадскага жыцця. Ларчанка. Сымон Карызна ідэалізаваў Веру Засуліч. Зарэцкі.

[Ад фр. idéaliser.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przydzielać

незак.

1. прыкамандзіроўваць, прызначаць;

2. выдаваць, даваць;

3. прызначаць, надзяляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

endow [ɪnˈdaʊ] v.

1. абдо́рваць; адо́рваць, надзяля́ць;

He is endowed with patience. Ён надзелены цярпеннем (ад прыроды).

2. ахвярава́ць капіта́л на ўтрыма́нне (школы, бальніцы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)