niezawodny

1. надзейны, пэўны;

niezawodny sposób — надзейны (пэўны) спосаб;

2. несумненны; беспамылковы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bewährt

a выпрабава́ны, надзе́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́прабаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выпрабаваць.

2. у знач. прым. Правераны практыкай; надзейны. Выпрабаваны метад. Выпрабаваны барацьбіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reliable [rɪˈlaɪəbl] adj.

1. надзе́йны;

a reliable friend надзе́йны ся́бар

2. які́ заслугоўвае даве́ру; пэ́ўны, дакла́дны;

a reliable source of information надзе́йная крыні́ца інфарма́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́рны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае ісціне; правільны, дакладны.

Верная думка.

В. шлях.

Верна (прысл.) скалькаваць.

2. Несумненны, непазбежны.

В. выйгрыш.

Ісці на верную пагібель.

3. Надзейны, трывалы, стойкі.

Верная апора.

Верна (прысл.) служыць.

В. сябар.

В. ў каханні.

|| наз. ве́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кліе́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны наведвальнік, пакупнік або заказчык.

Надзейны к. фірмы.

2. Асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса, крэдытнай установы і пад.

К. банка.

|| ж. кліе́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кліе́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

infallible

[ɪnˈfæləbəl]

adj.

1) неабмы́льны, непамы́льны, бясхі́бны

2) надзе́йны; пэ́ўны; неміну́чы

an infallible remedy — надзе́йны сро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trustworthy

[ˈtrʌst,wɜ:rðI]

adj.

надзе́йны, пэ́ўны; вераго́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

durable [ˈdjʊərəbl] adj. трыва́лы, мо́цны, надзе́йны;

durable goods тава́ры доўгатэрміно́вага карыста́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пада́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і падатлівы (у 1 знач.). Тут пад нагамі была ўжо не падатная багна.., а цвёрды, надзейны грунт. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)