вы́прабаваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выпрабаваць.
2. у знач. прым. Правераны практыкай; надзейны. Выпрабаваны метад. Выпрабаваны барацьбіт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)