надзе́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзе́йны надзе́йная надзе́йнае надзе́йныя
Р. надзе́йнага надзе́йнай
надзе́йнае		 надзе́йнага надзе́йных
Д. надзе́йнаму надзе́йнай надзе́йнаму надзе́йным
В. надзе́йны (неадуш.)
надзе́йнага (адуш.)		 надзе́йную надзе́йнае надзе́йныя (неадуш.)
надзе́йных (адуш.)
Т. надзе́йным надзе́йнай
надзе́йнаю		 надзе́йным надзе́йнымі
М. надзе́йным надзе́йнай надзе́йным надзе́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзе́йны, -ая, -ае.

Такі, на якога можна спадзявацца, трывалы, моцны; пэўны.

Н. чалавек.

Надзейнае ўмацаванне.

|| наз. надзе́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надзе́йны надёжный;

н. чалаве́к — надёжный челове́к;

~ная апо́ра — надёжная опо́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Надзейны (сорт аўса) 1/61

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

надзе́йны, ‑ая, ‑ае.

Такі, на якога можна спадзявацца. Надзейная варта. Надзейны памочнік. Надзейны саюзнік. □ [Жан:] — Надзейным людзям даручана здабываць друкарскае абсталяванне. Новікаў. Надзейнаю зменай мы станем у строй Пад ленінскі сцяг наш барвовы. Гілевіч. // Трывалы, моцны. Надзейныя рыштаванні. □ Шнур быў доўгі, метраў са сто, і надзейны, у тры шпагаціны. Брыль. // Які забяспечвае дасягненне мэты, пэўны. Надзейны сродак. □ [Дырэктар:] — [Лясы] былі надзейным прытулкам для.. [партызан] і непераадольнай перашкодай для ворага. В. Вольскі. [Клямт] стаў шукаць больш надзейнага месца. Мележ. // перан. Які забяспечвае поспех. Сяргею здалося, што ён знайшоў надзейны ключ да сэрца старой. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзе́йны zúverlässig, sícher; verlässlich (пра чалавека);

надзе́йны сро́дак ein zúverlässiges [sícheres] Míttel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

надёжный

1. надзе́йны; (верный) пэ́ўны;

2. (прочный) надзе́йны, мо́цны, трыва́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзе́йна нареч. надёжно; см. надзе́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзе́йнасць ж. надёжность; см. надзе́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыва́лы, -ая, -ае.

1. Устойлівы, моцны, які з цяжкасцю паддаецца разбурэнню, надзейны.

Трывалая апора.

Т. будынак.

2. перан. Вынослівы, стойкі, цярплівы.

Т. чалавек.

Т. характар.

3. Які не мяняецца, надзейны, устойлівы.

Т. мір.

Трывалая эканамічная аснова.

4. Пра яду: сытны, пажыўны (разм.).

Т. абед.

|| наз. трыва́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)