m -(e)s, -schläge надба́ўка да зарабо́тнай пла́ты [заро́бку]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ла́жа ’плата за размен грошай’ (Гарэц., Нас.), укр.ла́жа ’задатак’, ’надбаўка’, польск.laża ’даплата’, ’прыбытак ад размену грошай’. Бел. лексема запазычана з польск. мовы (Слаўскі, 5, 73), у якой laża < іт.lʼaggio, якое з agio ’выгода’ пры пасрэдніцтве ст.-ням.lage, laže (XVI ст.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
проце́нтныйв разн. знач. працэ́нтны, адсо́ткавы;
проце́нтный заём працэ́нтная пазы́ка;
проце́нтная надба́вка працэ́нтная надба́ўка;
проце́нтное отноше́ниемат. працэ́нтныя адно́сіны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Léistungszulage
f -, -n надба́ўка да заро́бку [стыпе́ндыі] (за добрую працу, паспяховасць)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
danger[ˈdeɪndʒə]n. небяспе́ка;
danger! aсцяро́жна!;
in danger у небяспе́цы;
out of danger па-за небяспе́кай;
danger money пла́та (надба́ўка) за небяспе́чную пра́цу;
the danger zone небяспе́чная зо́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Прыда́так, прыда́ток, мн. л. прыда́ткі ’дадатак; зямельная надбаўка да асноўнай паласы’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Др.-Падб., Касп.; докш., Янк. Мат.; тураў., Выг. дыс.; Сл. ПЗБ, ТС, Сл. Брэс., ЛА, 2). Сюды ж прыда́тны ’прыгодны, здатны, здольны’ (ТСБМ, ТС). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад прыда́ць < прасл.*pridati, прэфіксальнае да *dati (гл. дар).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Léistungszuschlag
m -(e)s, -schläge надба́ўка да заро́бку [стыпе́ндыі] (за добрую працу, паспяховасць)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
баніфіка́цыя
(фр. bonification, ад лац. bonificare = паляпшаць)
1) надбаўка да цаны тавараў, якасць якіх вышэйшая, чым вызначана дагаворам;
2) вяртанне падаткаў, узятых з экспартных тавараў, з мэтай павышэння іх канкурэнтаздольнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
БАНІФІКА́ЦЫЯ
(франц. bonification ад лац. bonus добры),
1) надбаўка да цаны тавару, якасць якога вышэйшая за прадугледжаную дагаворам, стандартам, базіснай кандыцыяй; найчасцей выкарыстоўваецца ў знешнім гандлі.
2) Вяртанне падаткаў, узятых з тавараў пры экспарце з мэтаю павысіць іх канкурэнтаздольнасць на сусв. рынку.
3) Дзярж. субсідыя, якая даецца пэўнай катэгорыі даўжнікоў, каб зменшыць памер іх працэнтных выплат за крэдыт.
4) Дадатковы грашовы ўзнос трымальніка аблігацый дзярж. пазыкі пры канверсіі, калі дзяржава адмаўляецца знізіць працэнт па пазыцы.