Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Перарадава́ць ’пералічыць (усіх, многіх)’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ). Да пера- і радаваць ’абходзіць усіх па чарзе; наведваць па парадку’ (Мас.), якое з польск.rzędować ’ставіць у рад’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Навяжоны, навежоны ’дзіўны, дзівакаваты’ (ТС), параўн. укр.навішений ’вар’ят’. Відаць, ад дзеяслова навяжаць ’наведваць’ (Нас.), параўн. палес.навыжʼаты ’развітвацца з нябожчыкам’ (драгіч., Клім.), якое, як відаць з ілюстрацыі (Бабы пошлы noKojHUKa навыжʼаты), хутчэй мае значэнне ’наведваць’, параўн. ст.-бел.ест хоробою обложною навежоны, што суадносіцца з дзеясловам навежати ’наведваць’, адзначаным у пісьмовых помніках з XV ст., які Булыка (Лекс. запазыч., 197) лічыць запазычаннем са ст.-польск.nawiedzać. Польск.дыял.nawiedzony ’ненармальны чалавек, які знаходзіцца пад уплывам злых духаў, знахар’ тлумачыць семантыку беларускага слова (= *чалавек, якога наведалі злыя духі, у выніку чаго ён страціў здольнасць нармальна сябе паводзіць’), аднак не дае фармальных падстаў лічыць яго непасрэдным запазычаннем, паколькі ўсходнеславянскі рэфлекс ж < *dj характэрны і для тураўскай гаворкі, параўн. на́жа (< *nadja), нужа (< *nudja) і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
revisit[ˌri:ˈvɪzɪt]v. зноў наве́дваць;
He revisited the town he grew up in. Ён зноў наведаў горад, у якім вырас.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пало́мнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Хадзіць, вандраваць па так званых святых месцах; займацца паломніцтвам (у 1 знач.).
2.перан.Разм. Удзельнічаць у паломніцтве (у 2 знач.); наведваць каго‑н. вялікай колькасцю людзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schúlpflicht
f - абавя́зак наве́дваць шко́лу (у пэўным узросце)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sightseeing
[ˈsaɪt,si:ɪŋ]
n.
агляда́ньне прыкме́тных мясьці́наў
to go sightseeing — наве́дваць ціка́выя мясьці́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
*Візітава́ць, візытава́ць ’наведваць з мэтай агляду’ (Нас.). Укр.уст.візытувати, рус.визитировать ’тс’ і г. д. Ст.-бел.визытовати, визитовати ’інспектаваць’ (1608, 1627 г.). Запазычана са ст.-польск.wizytować < лад. vizitare (Булыка, Запазыч., 63).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наве́дваццанесов.
1. (да каго) наве́дываться (к кому); посеща́ть, навеща́ть (кого); см. наве́дацца;
2.страд. посеща́ться, навеща́ться; см.наве́дваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
habituate
[həˈbɪtʃueɪt]
v.t.
1) прывуча́ць; прызвыча́йваць
2) ча́ста наве́двацьшто, ча́ста быва́ць дзе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)