nawiedzać

незак.

1. здарацца;

2. наведваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перарадава́ць ’пералічыць (усіх, многіх)’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ). Да пера- і радаваць ’абходзіць усіх па чарзе; наведваць па парадку’ (Мас.), якое з польск. rzędować ’ставіць у рад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Навяжоны, навежоны ’дзіўны, дзівакаваты’ (ТС), параўн. укр. навішений ’вар’ят’. Відаць, ад дзеяслова навяжацьнаведваць’ (Нас.), параўн. палес. навыжʼаты ’развітвацца з нябожчыкам’ (драгіч., Клім.), якое, як відаць з ілюстрацыі (Бабы пошлы noKojHUKa навыжʼаты), хутчэй мае значэнне ’наведваць’, параўн. ст.-бел. ест хоробою обложною навежоны, што суадносіцца з дзеясловам навежатинаведваць’, адзначаным у пісьмовых помніках з XV ст., які Булыка (Лекс. запазыч., 197) лічыць запазычаннем са ст.-польск. nawiedzać. Польск. дыял. nawiedzony ’ненармальны чалавек, які знаходзіцца пад уплывам злых духаў, знахар’ тлумачыць семантыку беларускага слова (= *чалавек, якога наведалі злыя духі, у выніку чаго ён страціў здольнасць нармальна сябе паводзіць’), аднак не дае фармальных падстаў лічыць яго непасрэдным запазычаннем, паколькі ўсходнеславянскі рэфлекс ж < *dj характэрны і для тураўскай гаворкі, параўн. на́жа (< *nadja), нужа (< *nudja) і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

revisit [ˌri:ˈvɪzɪt] v. зноў наве́дваць;

He revisited the town he grew up in. Ён зноў наведаў горад, у якім вырас.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пало́мнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Хадзіць, вандраваць па так званых святых месцах; займацца паломніцтвам (у 1 знач.).

2. перан. Разм. Удзельнічаць у паломніцтве (у 2 знач.); наведваць каго‑н. вялікай колькасцю людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schlpflicht

f - абавя́зак наве́дваць шко́лу (у пэўным узросце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sightseeing

[ˈsaɪt,si:ɪŋ]

n.

агляда́ньне прыкме́тных мясьці́наў

to go sightseeing — наве́дваць ціка́выя мясьці́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Візітава́ць, візытава́цьнаведваць з мэтай агляду’ (Нас.). Укр. уст. візытувати, рус. визитировать ’тс’ і г. д. Ст.-бел. визытовати, визитовати ’інспектаваць’ (1608, 1627 г.). Запазычана са ст.-польск. wizytować < лад. vizitare (Булыка, Запазыч., 63).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наве́двацца несов.

1. (да каго) наве́дываться (к кому); посеща́ть, навеща́ть (кого); см. наве́дацца;

2. страд. посеща́ться, навеща́ться; см. наве́дваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

habituate

[həˈbɪtʃueɪt]

v.t.

1) прывуча́ць; прызвыча́йваць

2) ча́ста наве́дваць што, ча́ста быва́ць дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)