Verbum

кваліфіка́цыя, -і, ж.

1. гл. кваліфікаваць.

2. Прафесія, спецыяльнасць.

Набыць кваліфікацыю слесара.

|| прым. кваліфікацы́йны, -ая, -ае.

Кваліфікацыйная камісія.

вы́стаяцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -стаіцца; зак.

Набыць пэўныя якасці ў выніку працяглага стаяння.

Наліўка выстаялася.

відазмяні́цца, -змяню́ся, -зме́нішся, -зме́ніцца; зак.

Набыць або страціць якія-н. прыватныя асаблівасці, прыметы.

|| незак. відазмяня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

апрыто́мнець, -ею, -ееш, -ее; зак.

1. Ачуцца, прыйсці да прытомнасці.

2. Апамятацца, набыць здольнасць спакойна разважаць і дзейнічаць.

упрыго́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

Набыць прыгожы, святочны выгляд.

Упрыгожыўся горад да свята.

|| незак. упрыго́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

разна́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак. (разм.).

Разахвоціцца да чаго-н., набыць якую-н. звычку.

Р. хадзіць у грыбы.

спрактыкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.

Набыць вопыт, навык у якой-н. справе.

С. ў рашэнні задач па фізіцы.

нагандлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., чаго.

Набыць гандлем у нейкай колькасці.

Н. многа грошай.

|| незак. нагандлёўваць, -аю, -аеш, -ае.

нажы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ты; зак.

1. што і чаго. Паступова набыць, назапасіць.

Н. сваёй працай.

2. перан., каго-што і каго-чаго. Атрымаць, набыць (што-н. непрыемнае).

Н. рэўматызм.

3. Пражыць нейкі час (разм.).

У гасцях доўга не нажывеш.

|| незак. нажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.).