Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Трымгаце́ць ‘ледзь свяціцца’ (Сцяшк. Сл.). Звязана з трымцець, трамцець (гл.), звонкі варыянт да трымкацець, гл. Не выключана кантамінацыя лексем трымце́ць і міргаце́ць (гл. мірга́ць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mrugać
mruga|ć
незак.міргаць; падміргваць;
~ła na nich — яна міргала ім
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Трыпе́лы (трыпэ́лый) аргат. ‘малады’ (Бел. дыял. 1). Параўн. рус.смал., пск.трипёлый ‘тс’ (Дабр., СРНГ). Куркіна (Диал. структура, 110), зыходзячы са значэння ‘неакрэплы, нябіты’, звязвае з асновай *trip‑, параўн. славен.tripati ‘міргаць, дрыжаць’, літ.trỹpti ‘тупаць нагамі’ і інш., што няпэўна. Хутчэй да папярэдняга слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Марга́ць, моргаць, морга́ць ’міжвольна падымаць і апускаць векі’, ’падморгваць’, ’міргаць, мігцець’, (перан.) ’упускаць зручны момант’ (ТСБМ, ТС; беласт., Сл. ПЗБ), маргаце́ць ’мігацець, ззяць (аб зорках)’ (Сцяшк.), морготі́ты ’дваіцца, мітусіцца ў вачах’ (Клім.), маргану́ць (Яруш.), маргу́нь! ’пра аднаразовае марганне’ (мсцісл., Нар. лекс.), маргу́н, маргу́ха ’хто часта маргае вачыма’, узор у маргухі ’узор, пры разгляданні якога міргаціць у вачах’ (слуц., КЭС). Укр.морга́ти, рус.моргать, польск.mrugać, чэш.mrkati, мар.mrk(ot)ať, в.-луж.měrkotać ’тс’. Роднаснымі да прасл.mъrg‑ati (а пазней mъrk‑) з’яўляюцца літ.mérkti, лат.mirgt ’міргаць, жмурыць’ (Махэк₂, 379), літ.murgai, лат.mùrgi ’трызненне’, літ.mirgė́ti ’мігцець’, mar̃guoti ’тс’, ’пералівацца’, márgas ’стракаты’, лат.mir̂dzêt ’мігацець’ (Фасмер, 2, 652). Няма падстаў лічыць балтызмам палес.морготі́ты (Лаўчутэ, Балтызмы, 48).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кардо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
1. Каробка з кардону для лёгкіх рэчаў. Кардонка з-пад чаравікаў. □ Калі Віктар Сяргеевіч замест звычайнай доктарскай трубкі дастаў з кардонкі нейкі невядомы ёй апарат, бабка пачала часцей міргаць вачамі і прыглядацца.Якімовіч.Ішлі мадысткі, хаваючы кардонкі пад плашчамі.Караткевіч.
2.Разм. Невялікі кавалак кардону. Кардонка пад насценны каляндар. □ Закончыўшы запаўняць картку, пісар кінуў мне за бар’ер вузенькую кардонку з нумарам: — Насіць у левай кішэні. Ідзі.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Міжвольна падымаць і апускаць павекі. Мікіта Уласавіч стаяў збоку і толькі часта-часта маргаў.., нібы ў вочы яму трапіла нейкая парушына.Шуцько.Юрка маўчаў, толькі неяк жаласліва маргаў вачыма.Кулакоўскі.
2. Падаваць знак каму‑н. рухам павек, падморгваць. Пан Забжэцкі маргаў [дзецям] з-за стала, ківаў, пагражаў, маўляў: «Я вам пакажу!»Сабаленка.
3.перан. Тое, што і міргаць (у 2 знач.). Лямпачка маргае. Газоўка маргае.
4.перан.Разм. Упускаць зручны момант; зяваць. Лета год корміць: нельга марнавацца, маргаць.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wink
[wɪŋk]1.
v.i.
1) мо́ргаць, мірга́ць
2) падмі́ргваць
3) міга́ць, мігаце́ць, мігце́ць
2.
n.
1) мо́рганьне, падмі́ргваньне n.
2) міга́ньне, мігце́ньне, мігаце́ньне n.
3) міг -у m.
in a wink — мі́гам, во́бмільгам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wink2[wɪŋk]v.
1.мірга́ць, марга́ць, мо́ргаць; перамі́ргвацца;
wink at smb. падмі́ргваць каму́-н.
2. міга́ць, мігаце́ць, мігце́ць;
wink at smth. глядзе́ць на што-н. скрозь па́льцы
winkle out[ˌwɪŋklˈaʊt]phr. v.infml выця́гваць, выціска́ць (што-н. з каго-н.);
At last I winkled out the truth out of him. Нарэшце я дамогся ад яго праўды.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)