лазурыт назоўнік | мужчынскі род

Мінерал сіняга колеру; выкарыстоўваецца для дробных вырабаў, упрыгожанняў, прыгатавання фарбаў (ультрамарыну).

|| прыметнік: лазурытавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

апатыт назоўнік | мужчынскі род

Мінерал, з якога вырабляюць суперфасфат, фосфарную кіслату і пад.

|| прыметнік: апатытавы.

  • Апатытавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

апаты́т, -у, М -ты́це, м.

Мінерал, з якога вырабляюць фасфатныя ўгнаенні.

|| прым. апаты́тавы, -ая, -ае. Апатытавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

нефрыт​2 назоўнік | мужчынскі род

Малочна-белы або зеленаваты мінерал, які ідзе на выраб упрыгожанняў і інш.

|| прыметнік: нефрытавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

апал​2 назоўнік | мужчынскі род

Мінерал, бледны шклопадобны камень, некаторыя гатункі якога лічацца каштоўнымі.

  • Пярсцёнак з белым апалам.

|| прыметнік: апалавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

даламіт назоўнік | мужчынскі род

Мінерал шаравата-белага колеру, які складаецца з вуглякіслых солей кальцыю і магнію.

|| прыметнік: даламітавы.

  • Даламітавыя залежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

апа́л², -у, м.

Мінерал, бледны шклопадобны камень, некаторыя гатункі якога лічацца каштоўнымі. Пярсцёнак з белым апалам.

|| прым. апа́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

графіт назоўнік | мужчынскі род

  1. Мінерал цёмнага колеру, ужыв. для вырабу карандашоў, змазачных матэрыялаў і пад.

  2. Стрыжань у сярэдзіне алоўка.

|| прыметнік: графітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

тальк назоўнік | мужчынскі род

Слаісты мяккі мінерал звычайна белага колеру, выкарыстоўваецца ў выглядзе парашку ў тэхніцы і медыцыне.

  • Прысыпаць талькам.

|| прыметнік: талькавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

тапаз назоўнік | мужчынскі род

Мінерал з групы сілікатаў, асобныя крышталі якога, дзякуючы бляску і прыгожаму колеру, выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні.

|| прыметнік: тапазавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)