ганако́к

(н.-лац. gonococcus, ад гр. gonos = семя + kokkos = зерне)

мікроб, які выклікае ганарэю; адносіцца да дыплакокаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ультрамікро́бы

(ад ультра- + мікроб)

найдрабнейшыя жывыя істоты, нябачныя ў аптычны мікраскоп, здольныя, у адрозненне ад вірусаў, развівацца ў штучных пажыўных асяроддзях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тыфо́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тыфу. Тыфозная гарачка. // Які выклікае тыф. Тыфозны мікроб.

2. Хворы тыфам. [Наталля Пятроўна:] — Помню, як .. [Алёша] лядзяшкамі кідаў у мяне, калі я тыфозную маці ў бальніцу забірала. Шамякін. / у знач. наз. тыфо́зны, ‑ага, м.; тыфо́зная, ‑ай, ж. Па вагоне раптам прайшла чутка: «Не прымаюць! Няма куды. Горад перапоўнены тыфознымі!» «Полымя». // Прызначаны для хворых тыфам. Тыфознае аддзяленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АМЕРЫКА́НСКІ ГНІЛЕ́Ц ПЧОЛ, злаякасны гнілец,

пячатны гнілец, інфекцыйная хвароба пчаліных сем’яў, узбуджальнік якой спораўтваральны мікроб (Bacillus larvae). Пашыраны ўсюды. Перадаецца праз хворых пчол, якія загінулі, праз мёд, соты, інвентар, паразітаў пчол і інш.

У пашкоджанай пчалінай сям’і расплод стракаты, рознаўзроставы. Вечкі ячэек пацямнелыя, лейкападобна ўціснутыя. Лічынкі ва ўзросце акуклівання трацяць сегментацыю, іх скурка танчэе, тканкі распадаюцца і ператвараюцца ў клейкую, цягучую масу колеру кавы, з пахам сталярнага клею. Лячэнне: цукровы сіроп з дабаўленнем сульфаніламідаў, антыбіётыкаў і інш. Прафілактыка: дэзінфіцыраванне вулляў, інвентару і інш.

т. 1, с. 315

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

germ

[dʒɜ:rm]

n.

1) мікро́б -а m., бактэ́рыя f.

2) Biol. заро́дак -ка m.; эмбрыён -а m.; насе́ньне n.; за́вязь f.

3) палава́я кле́тка (расьлі́наў, жывёлы), гамэ́та f.

4) пача́так чаго́-н. наагу́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Keim

m -(e)s, -e

1) па́растак, заро́дак

~e tréiben* — прараста́ць, пуска́ць па́расткі

etw. im ~e erstícken — задушы́ць што-н. у заро́дку

2) мед. мікро́б

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bug​1 [bʌg] n.

1. клоп, блашчы́ца;

a May bug хрушч

2. мікро́б;

a flue bug infml ві́рус гры́пу, зара́за

3. infml энтузія́зм, ама́тарства; апанта́насць;

He’s got the travel bug. Ён вялікі аматар падарожжаў.

4. infml жучо́к, патайны́ мікрафо́н; апара́т для тае́мнага назіра́ння

5. comput. памы́лка (у праграме або сістэме)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)