Keim
m -(e)s, -e
1) па́растак, заро́дак
~e tréiben* — прараста́ць, пуска́ць па́расткі
etw. im ~e erstícken — задушы́ць што-н. у заро́дку
2) мед. мікро́б
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)